Yemek Secen Cocuklar

Ufakliginiz su ana kadar onune koydugunuz her turlu sebze puresini, meyveyi ve yemegi yiyordu. Arkadaslariniz icin cocuklarinin yemek saatleri sinir harbi icinde gecerken, sizin ufakliginiz hazirladiginiz her yemegi keyifle yiyordu. Ama o da ne? Bir anda dun yedigi yemege burun kivirmaya basladi. Artik cocugunuzun yemekleri makarna, pilav, ekmek ve patates etrafinda donmeye basladi...

"Bu yemek yesil!"

"Bu cok yumusak!"

"Yemekte baska ne var?" 

Tanidik geldi mi? Oncelikle derin nefes almakta fayda var. Bunu yasayan tek siz degilsiniz... (Ustune ustluk bazi anne ve babalar sizin simdi yasamaya basladiginiz bu sinir harbini kati gidaya gectikleri andan beri yasiyorlar!).

Bu yeni durum, az cok 15 ayini dolduran tum cocuklarda ortaya cikiyor. Bu durumun "terrible two"/'iki yas sendromu" doneminde baslamasi basit bir tesaduf degil. Iki yas sendromu cocuklarimizin kendine asiri guven duymaya basladigi, ve biz anne babalara kendini kanitlamak istedigi bir donem. Bir nevi ilk ergenlik! Ustune ustluk bir de cocuklar aslinda sadece onlerine konani yemek zorunda olmadiklarini ve secenekleri oldugunu anladiklarinda isler degisiveriyor. Cocuklar tadi daha guzel yani sekerli yiyeceklere yoneliyorlar. Sadece tatlilar degil, makarna, pilav patates gibi nisantali yiyecekler de onlara brokoli veya ispanak gibi yesil sebzelerden daha cok keyif verdigi icin yemek secmeye basliyorlar.

Oncelikle, sunu bilmeliyiz ki cocuklar hem de "iki yas sendromu" icindeki cocuklar bile aslinda bizim algiladigimizdan daha yumusak basli olabiliyorlar... Dogru yontemlerle bu donemi atlatabilir, cocugunuzun yemek konusunda (halk dilinde mizmiz) secici bir cocuk ve ilerisinde de yetiskin olmasini onleyebilirsiniz. 

1. Anne ve baba olarak birinci amacimiz cocuklarimizin zengin bir damak zevkin olusturmalarina yardimci olmak; onlari bu konuda egitmek: Yedigi herseyi saglikli yada sagliksiz olarak nitelendirmek yerine, cesitlilik uzerine yogunlasmak bu donemde daha da cok onem kazaniyor.  Cesitlilik bu noktada en onemli silahimiz. Bilimsel arastirmalar, bir insanin bir yiyecegi sevmesi icin ortalama yedi kere denemis olmasi gerektigini belirtiyor. Yani cocugunuz brokoliyi denediginde sevmediyse, aslinda bu onun brokoliyi sevmedigini gostermiyor, sadece yeterince denemedigini gosteriyor! Onemli olan bikmadan usanmadan ayni sebzeyi degisik sekillerde pisirip cocugunuzun tatmasini saglamak!

2. Cocuklar anne ve babalarinin yedikleri yemegi yemelidir:  Cocuklarinizin kendi sectikleri ve istedikleri yemekleri yemelerine sadece restoranda izin verin. Bir yasindan itibaren, ailece sabah, ogle ve aksam yemeklerinde sizin hazirladiginiz yemekleri cocuklariniz da yiyebilir ve yemelidirler. 

3. Bir yasindan itibaren mumkun oldugunca hep beraber sofraya oturmakta fayda var: Ailece beraber yemek yemek hem beraber kaliteli zaman gecirmek acisindan onemlidir hem de cocugunuz sizin de onun onune konan yemekleri yediginizi gormesi onun da yemesi icin motivasyon olur. Lutfen 'ya hep ya hic' diye dusunmeyin. Her aksam sofra kurup cocugunuzla yemek yemeniz mumkun olmayabilir. Isten gelme saatiniz onun banyo ve uyku saatine denk dusebilir. O gun sofra kurmak ve yemek hazirlamak zor gelebilir. Bunlar olagan durumlar. Her gun yap(a)mamak hic onemli degil! Size haftasonu uyuyorsa haftasonu beraber yemek yiyin. Hafta da bir kerenin bile faydasini goreceksiniz. Hic degilse restorana gittiginizde cocugunuz sofrada sizle oturdugunda nasil davranmasi gerektigini bilecektir  bu sekilde!

4. Sizde sofraya oturun ve keyif almaya calisin: Amaciniz ufakligin yemeklerini bitirmesi olmamali. Amaciniz ailece keyifle sofrada oturmak ve yemek yemek olmali. Ufaklik yemek istemedi! Hic sorun degil. "Tadina bak, begenmezsen yemek zorunda degilsin!". Reddettigi takdirde yemegi onunden alin ve bunu bir mesele haline getirmeyin. Ac kalir korkusuyla onune sevdigi baska bir yemegi koymayin!! Unutmayin tum aile ayni yemegi yiyor. Bir gun sofradan ac kalkmasi sagligi icin zararli degil! Ancak surekli makarna ve pilavla beslenmesi sagligi icin zararli!

5. Ara Ogun: Yemeklerden hemen once ara ogun vermeyin. Sofraya oturduklarinda ac olmalari isinizi kolaylastiracaktir. Yemege yarim saat kala aciktigi icin mizmizlanan bir cocuga ufak da olsa bir atistirmalik verdiginiz takdirde yemekte onune koyacaginiz sebzeyi denememe ihtimali artar. Harcadiginiz onca emegi ufak bir atistirma ile cope atmayin!!!

Tum bunlar yapmasi kolay seyler degil! Hele de gunumuzde calisan annelerin bu duzeni kurmalari iyice zor olabilir. Ancak yemek yemek de okuma yazma gibi ogrenilebilir bir beceridir ve okuma yazma ogrenmek gibi zaman ve emek isteyen bir surectir.

Kolay gelsin!